روانشناسی کودک

روانشناسی کودک چیست؟ شناختن کودک هنگام رشد او می تواند یکی از جذاب ترین قسمت های پدر یا مادر بودن باشد. یادگیری چگونگی نگاه فرزندتان به دنیا، آموزش مهارت های جدید به کودک و راهنمایی آنها هنگام پردازش احساسات و تغییرات بزرگ جدید، همه بخشی از نقش های پدر و مادر بودن است، اما این کار به همین راحتی ها  که گفته می شود نیست.

همانطور که کودک شما رشد می کند و مراحل رشد تدریجی از بدو تولد تا بزرگسالی را طی می کند، عوامل محیطی، عوامل ژنتیکی و عوامل فرهنگی می توانند روی رشد کودک و سرعت پیشرفت آنها از یک مرحله به مرحله دیگر تأثیر بگذارند. برای کودکان دشوار است که توضیح دهند چه چیزی را تجربه می کنند، و حتی کمتر می توانند احساسات خود را تجزیه و تحلیل کنند. آنجاست که روانشناسی کودک می تواند به شما اطلاعات بسیار مهم و ارزشمندی بدهد

روانشناسی کودک چیست؟

روانشناسی کودک مطالعه رشد ناخودآگاه و آگاهانه دوران کودکی است. روانشناسان کودک نحوه تعامل کودک با والدین، ​​خود و جهان را بررسی می کنند تا رشد ذهنی کودک را درک کنند.

رشد کودک، مطالعه فرآیندهای روانشناختی کودکان و به طور خاص، تفاوت این فرآیندها با بزرگسالان، چگونگی رشد آنها از بدو تولد تا پایان دوره بلوغ، و تفاوت آنها از یک کودک به کودک دیگر از جمله مطالعات روانشناسی کودک است. این مبحث گاهی اوقات با دوره نوزادی، بزرگسالی و پیری در گروه روانشناسی رشد دسته بندی می شود.

مطالعه كودك به عنوان یك رشته علمی با مبنای تجربی محكم، ریشه ای نسبتا جدید دارد. این کار در سال ۱۸۴۰ آغاز شد، زمانی که چارلز داروین ثبت رشد و نمو یکی از فرزندان خود را آغاز کرد، داده ها را به همان اندازه جمع آوری می کرد، انگار که در حال مطالعه روی گونه ای ناشناخته است.

در سال ۱۸۹۱ روانشناس تربیتی آمریکایی، جی استنلی هال، مدرسه علمیه تربیتی را تاسیس کرد که دوره ای به روانشناسی و آموزش کودکان اختصاص داد. در اوایل قرن بیستم، توسعه آزمایش های هوش و ایجاد کلینیک های راهنمایی کودک بیشتر زمینه روانشناسی کودک را تعریف کرد.

تعدادی از روانشناسان برجسته قرن بیستم از جمله سیگموند فروید، ملانی کلاین و دختر فروید، آنا فروید از نظر روانکاوی عمدتا به رشد کودک پرداختند. شاید بیشترین تأثیر مستقیم در روانشناسی مدرن کودک، ژان پیاژه از سوئیس بود.

با استفاده از مشاهده و تعامل مستقیم، پیاژه نظریه ای برای دستیابی به درک در کودکان ایجاد کرد. وی مراحل مختلف یادگیری در دوران کودکی را توصیف کرد و برداشت کودکان از خود و جهان را در هر مرحله از یادگیری را تشریح نمود.

چرا روانشناسی کودکان مهم است؟

همه می خواهند فرزندشان رشد سالم داشته باشد، اما همیشه مشخص نیست که رفتار کودک از علائم یک مرحله طبیعی رشد است یا نشانه ای از یک ناهنجاری است. روانشناسان کودک می توانند به شما در درک این تفاوت کمک کنند. درک الگوهای روانشناختی طبیعی و غیر طبیعی کودک می تواند به والدین کمک کند تا یاد بگیرند چگونه می توانند به بهترین وجه با کودک ارتباط برقرار کنند و با او تعامل داشته باشند. به کودک خود مکانیسم های کنار آمدن برای مدیریت احساسات را بیاموزند و به کودک در پیشرفت در هر مرحله از رشد کمک کنند.

روانشناسان کودک همچنین می توانند رفتارهای غیر طبیعی را زود تشخیص دهند، به تشخیص ریشه مسائل معمول رفتاری مانند مسائل یادگیری، بیش فعالی یا

اضطراب کمک کنند و به کودکان کمک کنند تا آسیب های اولیه کودکی را برطرف کنند. روانشناسان کودک همچنین می توانند به پیشگیری، ارزیابی و تشخیص تاخیر در رشد یا ناهنجاری هایی مانند اوتیسم کمک کنند.

روانشناسی کودک تعامل چند حوزه اصلی رشد را مطالعه می کند

رشد جسمی

رشد جسمی در کودکان به طور معمول یک توالی قابل پیش بینی از وقایع است. کودک شما به همان ترتیب سر خود را بالا می برد، می غلتد، می خزد، راه می رود و می دود. روانشناس کودک شما می تواند پزشک متخصص اطفال شما را در مشاهده رشد جسمی کودک شما، و در صورت وجود هرگونه ناهنجاری که می تواند بیانگر بی نظمی در رشد باشد ، کمک کند.

مقاله مرتبط: غذاهای مناسب کودک نوپا

روانشناسان کودک پیشرفت کودک شما را به سمت نقاط عطف رشد مشاهده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که کودک شما از نظر جسمی در حال رشد طبیعی است. تاخیرهای عمده در رشد جسمی ممکن است سایر موارد اساسی مربوط به رشد را نشان دهد که می تواند در اوایل حل شود.

خرید اینترنتی دستگاه بخور زیگلاس مد برای کودکان

توسعه شناختی

درک پزشکی از رشد شناختی دوران کودکی طی سال های اخیر بسیار تغییر کرده است. اکنون می دانیم که حتی نوزادان تازه متولد شده حتی قبل از اینکه زبان بیان آن را داشته باشند از محیط خود آگاه هستند و به آن علاقه مند هستند.

رشد شناختی به یادگیری فکری و فرایندهای تفکر کودک اشاره دارد. شامل مشاهده و درک جهان پیرامون، یادگیری زبان، حافظه، تصمیم گیری، حل مساله، نحوه استفاده کودک از تخیل خود و نحوه استفاده کودک از استدلال اساسی است. همه این عوامل تحت تأثیر ژنتیک و محیط کودک قرار دارند.

رشد عاطفی و اجتماعی

رشد عاطفی و اجتماعی عمیقا در هم آمیخته اند. رشد عاطفی به احساس کودک در درک و ابراز احساسات خود اشاره دارد. رشد عاطفی در کودکان بسیار کوچک از طریق ابراز احساسات اساسی مانند ترس، شادی، عصبانیت و غم بیان می شود. با رشد کودک، احساسات پیچیده تری مانند اعتماد به نفس، امید، احساس گناه و غرور بروز می کند. رشد عاطفی همچنین شامل توانایی کودک در احساس و درک احساسات دیگران از طریق همدلی است.

یادگیری تنظیم و بیان مناسب احساسات برای بسیاری از کودکان دشوار است. کمک به کودکان در درک زودهنگام احساسات خود در روانشناسی کودک می تواند تأثیر مهمی در رشد عاطفی فعلی و آینده داشته باشد. یک روانشناس کودک می تواند به کودک شما کمک کند تا احساسات خود را به روشی سالم و مثبت درک و بیان کند.

توسعه عاطفی باعث توسعه اجتماعی می شود. این درست است زیرا نحوه احساس، درک و بیان احساسات کودک تاثیر مستقیمی بر نحوه تعامل او با سایر افراد دارد. رشد اجتماعی در مورد چگونگی رشد ارزش ها، آگاهی و مهارت های اجتماعی کودک برای ارتباط با افراد اطراف است. والدین، ​​همسالان، شخصیت های معتبر و حتی حیوانات آنها.

روابط اولیه کودک می تواند تأثیر بسزایی در رشد مهارت های اجتماعی متناسب با سن او داشته باشد. اعتماد، دوستی، مدیریت تعارض و احترام به اقتدار نمونه هایی از توسعه اجتماعی هستند.

از این که تا پایان این مقاله همراه مجله سلامتی سایت هامون مدیکال بودید از شما سپاسگزاریم.