پسوریازیس و راه های مراقبت و درمان

پسوریازیس و راه های مراقبت و درمان ،پسوریازیس(Psoriasis) یا بیماری صدفی یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث تجمع سریع سلول های پوستی می شود. این تجمع سلول ها باعث پوسته پوسته شدن سطح پوست می شود.

در بیماری پسوریازیس التهاب و قرمزی در اطراف پوسته نسبتاً شایع است. مقیاس های معمولی به رنگ سفید نقره ای هستند و به صورت لکه های قرمز و ضخیم ایجاد می شوند. گاهی اوقات ، این وصله ها ترک خورده و خونریزی می کنند.

این بیماری نتیجه روند تولید پوست با سرعت بالا است. به طور معمول ، سلول های پوست در اعماق پوست رشد می کنند و به آرامی به سطح بالا می روند. در نهایت ، آنها می میرند. چرخه زندگی معمول سلول های پوستی یک ماه است.

در افراد مبتلا به پسوریازیس، این روند تولید ممکن است فقط در طی چند روز اتفاق بیفتد. به همین دلیل، سلول های پوستی فرصت ندارند از بین بروند. این تولید بیش از حد سریع منجر به تجمع سلول های پوستی می شود.

پسوریازیس کجا بروز می کند؟

پسوریازیس و راه های مراقبت و درمان

پوسته ها به طور معمول در مفاصل، از جمله آرنج و زانو ایجاد می شود. آنها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند، از جمله:

• دست ها
• پاها
• گردن
• پوست سر
• صورت
• انواع کمتر شایع پسوریازیس بر ناخن ها ، دهان و اطراف دستگاه تناسلی تأثیر می گذارد.

طبق یک مطالعه ، حدود ۷.۴ میلیون آمریکایی به پسوریازیس مبتلا هستند. این معمولا با چندین شرایط دیگر همراه است، از جمله:

• دیابت نوع ۲
• بیماری التهابی روده
• بیماری قلبی
• آرتریت پسوریازیس
• اضطراب (هر آنچه در باره اضطراب میخواین بدونین در این مقاله هست)
• افسردگی

انواع مختلف پسوریازیس

پنج نوع پسوریازیس یا بیماری صدفی وجود دارد:

پسوریازیس پلاکی

پسوریازیس پلاک متداول ترین نوع پسوریازیس است. این نوع بیماری صدفی باعث ایجاد لکه های قرمز و ملتهبی می شود که مناطقی از پوست را می پوشاند. این تکه ها غالباً با مقیاسها یا پلاکهای نقره ای مایل به سفید پوشانده می شوند. این پلاک ها معمولاً در آرنج ، زانو و پوست سر دیده می شوند.

پسوریازیس گوتات

پسوریازیس گوتات در کودکی شایع است. این نوع پسوریازیس یا بیماری صدفی باعث ایجاد لکه های کوچک صورتی می شود. شایعترین مکانهای پسوریازیس گوتات شامل تنه، بازوها و پاها است. این نقاط به ندرت مانند پسوریازیس پلاک ضخیم یا برجسته شده اند.

پسوریازیس پوسچولار

پسوریازیس پوسچولار در بزرگسالان بیشتر دیده می شود. باعث ایجاد تاول های سفید و چرکی و نواحی گسترده ای از پوست قرمز و ملتهب می شود. پسوریازیس پوسچولار به طور معمول در نواحی کوچکتری از بدن مانند دست ها یا پاها قرار دارد، اما می تواند به طور گسترده ای گسترش یابد.

پسوریازیس معکوس

بیماری صدفی معکوس باعث ایجاد مناطق روشن پوست قرمز، براق و ملتهب می شود. تکه های پسوریازیس معکوس در زیر بغل یا سینه ها، در کشاله ران یا اطراف چین و چروک در اندام تناسلی ایجاد می شوند.

پسوریازیس اریتودرمیک

پسوریازیس اریتودرمیک نوعی پسوریازیس شدید و بسیار نادر است. این فرم غالباً قسمتهای بزرگی از بدن را همزمان در بر می گیرد. پوست تقریباً آفتاب سوخته به نظر می رسد. غیر معمول نیست که فرد مبتلا به این نوع پسوریازیس تب کند یا خیلی بیمار شود. این نوع می تواند زندگی را تهدید کند ، بنابراین افراد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنند.

علائم و نشانه ها

علائم پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و به نوع پسوریازیس بستگی دارد. نواحی پسوریازیس می توانند به اندازه چند پوسته پوست سر یا آرنج باشند، یا قسمت اعظم بدن را بپوشانند. شایعترین علائم پسوریازیس پلاک عبارتند از:

• لکه های قرمز، برجسته و ملتهب پوست
• پلاک های نقره ای مایل به سفید روی تکه های قرمز
• پوست خشک که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند
• درد در اطراف تکه ها
• احساس خارش و سوزش در اطراف تکه ها
• ناخن های ضخیم و حفره دار
• مفاصل دردناک و متورم

همه افراد همه این علائم را تجربه نخواهند کرد. برخی از افراد علائم کاملاً متفاوتی را تجربه می کنند اگر نوع پسوریازیس آن کمتر رایج باشد.

بیشتر افراد مبتلا به پسوریازیس “چرخه” علائمی را پشت سر می گذارند. این بیماری ممکن است علائم شدیدی را برای چند روز یا چند هفته ایجاد کند و سپس علائم برطرف شده و تقریباً قابل مشاهده نیستند. پس از آن ، در عرض چند هفته شرایط ممکن است دوباره اوج گیرد. بعضی اوقات، علائم پسوریازیس کاملا از بین می رود.

هنگامی که علائم فعال بیماری ندارید، ممکن است در «بهبودی» باشید. این بدان معنا نیست که پسوریازیس برطرف نخواهد شد، اما در حال حاضر شما عاری از علائم هستید.

آیا پسوریازیس مسری است؟

پسوریازیس مسری نیست. نمی توانید بیماری پوستی را از یک شخص به شخص دیگر منتقل کنید. لمس ضایعه پسوریازیس به شخص دیگر باعث ایجاد این بیماری نمی شود.

علت چیست؟

پزشکان در مورد علت پسوریازیس مشخص نیستند. با این حال، به لطف دهه ها تحقیق، آنها تصوری کلی از دو عامل اساسی دارند: سیستم ایمنی و ژنتیک.

سیستم ایمنی

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است. شرایط خود ایمنی نتیجه حمله بدن به خود است. در مورد پسوریازیس، گلبول های سفید خون به اشتباه سلول های پوست را مورد حمله قرار می دهند.

در یک بدن معمولی، گلبول های سفید برای حمله و از بین بردن باکتری های مهاجم و مبارزه با عفونت ها مستقر می شوند. این حمله اشتباه باعث می شود روند تولید سلول های پوستی بیش از حد به مصرف برسد. تولید سلولهای پوستی با سرعت بالا باعث رشد سریع سلولهای جدید پوست می شود. آنها به سطح پوست رانده می شوند ، در آنجا جمع می شوند. این منجر به پلاک هایی می شود که بیشتر با پسوریازیس مرتبط هستند. حمله به سلولهای پوستی همچنین باعث ایجاد مناطق قرمز و ملتهب پوست می شود.

ژنتیک

برخی از افراد ژن هایی را به ارث می برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را در آنها بیشتر می کند. اگر یکی از اعضای خانواده فوری شما مبتلا به بیماری پوستی باشد، خطر ابتلا به پسوریازیس بیشتر است. با این حال، درصدی از افراد مبتلا به پسوریازیس و استعداد ژنتیکی اندک است. طبق بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) تقریباً ۲ تا ۳ درصد از افراد مبتلا به این ژن دچار این بیماری می شوند.

تشخیص پزشکی

برای تشخیص پسوریازیس ممکن است دو آزمایش یا معاینه لازم باشد.

معاینه ی جسمی

اکثر پزشکان با یک معاینه بدنی ساده قادر به تشخیص هستند. علائم پسوریازیس به طور معمول مشهود است و از سایر بیماری ها که ممکن است علائم مشابه ایجاد کند ، تشخیص داده می شود.

در طی این معاینه ، حتما تمام زمینه های نگرانی را به پزشک خود نشان دهید. علاوه بر این، اگر اعضای خانواده این بیماری را دارند، به پزشک خود اطلاع دهید.

نمونه برداری

اگر علائم مشخص نیست یا اگر پزشک می خواهد تشخیص مشکوک آنها را تأیید کند، ممکن است نمونه کوچکی از پوست را بگیرد. این به عنوان نمونه برداری شناخته می شود.

پوست به آزمایشگاه ارسال می شود و در آنجا میکروسکوپ بررسی می شود. این معاینه می تواند نوع پسوریازیس شما را تشخیص دهد. همچنین می تواند سایر اختلالات یا عفونت های احتمالی را رد کند.

بیشتر نمونه برداری ها در روز ملاقات در مطب پزشک انجام می شود. پزشک احتمالاً داروی بی حس کننده محلی را تزریق می کند تا بیوپسی درد کمتری داشته باشد. سپس آنها نمونه برداری را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستند. هنگامی که نتایج برمی گردد، ممکن است پزشک برای تعیین یافته ها و گزینه های درمان با شما قرار ملاقات بگذارد.

تاثیر عوامل محرک بر بیماری پسوریازیس

عوامل محرک خارجی ممکن است یک دوره جدید را شروع کند. این عوامل برای همه یکسان نیست. همچنین ممکن است با گذشت زمان برای شما تغییر کند. متداول ترین عوامل ایجاد کننده پسوریازیس عبارتند از:

استرس

استرس غیرمعمول ممکن است باعث عود شدن این بیماری شود. اگر یاد بگیرید که استرس خود را کاهش داده و مدیریت کنید، می توانید عود کردن را کاهش داده و از آن جلوگیری کنید.

الکل

مصرف الکل می تواند باعث عود کردن شود. اگر از الکل استفاده می کنید، شیوع بیماری تان ممکن است بیشتر باشد. قطع مصرف الکل علاوه بر پوست شما نیز هوشمندانه است. در صورت نیاز به کمک ، پزشک می تواند به شما کمک کند تا برنامه ای برای ترک مشروبات الکلی ایجاد کنید.

جراحت

با یک حادثه، برش یا خراش ممکن است پسوریازیس عود کند. عکسبرداری، واکسن و آفتاب سوختگی همچنین می تواند شیوع جدیدی ایجاد کند.

داروها

برخی از داروها محرک محسوب می شوند. این داروها عبارتند از:

• لیتیوم
• داروهای ضد مالاریا
• داروها فشار خون بالا اندازه گیری فشار خون با فشار سنج دیجیتال
• عفونت

این بیماری، حداقل تا حدی در اثر حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلول های سالم پوست ایجاد می شود. اگر بیمار هستید یا با عفونت دست و پنجه نرم می کنید ، سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت بیش از حد فعال می شود. این ممکن است شعله ور شدن دیگری از پسوریازیس را شروع کند.

گزینه های درمان پسوریازیس

این بیماری هیچ درمانی ندارد. هدف از درمان ها کاهش التهاب و مقیاس ها، کاهش رشد سلول های پوستی و از بین بردن پلاک ها است. درمان های پسوریازیس به سه دسته تقسیم می شوند:

درمان های موضعی

کرم ها و پمادهایی که مستقیما روی پوست قرار می گیرند می توانند برای کاهش خفیف تا متوسط ​​مفید باشند. درمان های موضعی شامل:

• کورتیکواستروئیدهای موضعی
• رتینوئیدهای موضعی
• آنترالین
• آنالوگ های ویتامین D
• اسید سالیسیلیک
• مرطوب کننده
• داروهای سیستمیک

افرادی که به نوع متوسط ​​تا شدید مبتلا هستند و کسانی که به سایر روش های درمانی پاسخ خوبی نداده اند ، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولا آنها را برای مدت کوتاهی تجویز می کنند. این داروها عبارتند از:

• متوترکسات
• سیکلوسپورین (Sandimmune)
• زیست شناسی
• رتینوئیدها

نور درمانی

در این درمان از نور ماوراio بنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده می شود. نور خورشید باعث از بین رفتن گلبول های سفید خون بیش از حد فعال می شود که به سلول های سالم پوست حمله می کنند و باعث رشد سریع سلول ها می شوند. نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم نوع خفیف تا متوسط ​​مفید باشند.

بیشتر افراد مبتلا به نوع متوسط ​​تا شدید از ترکیبی از روش های درمانی بهره مند می شوند. در این نوع درمان بیش از یکی از انواع درمان برای کاهش علائم استفاده می شود. برخی از افراد ممکن است در کل زندگی خود از همان درمان استفاده کنند. در صورت توقف پاسخ دادن پوست به آنچه که استفاده می کنند، ممکن است دیگران نیاز به تغییر در روش های درمانی داشته باشند.

دارو برای پسوریازیس

اگر مبتلا به نوع متوسط ​​یا شدید هستید – یا اگر پسوریازیس دیگر به درمان های دیگر پاسخ ندهد – پزشک ممکن است داروی خوراکی یا تزریقی در نظر بگیرد.رایج ترین داروهای خوراکی و تزریقی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شود عبارتند از:

• رتینوئیدها
• سیکلوسپورین
• متوترکسات

توصیه های رژیم غذایی برای مبتلایان به پسوریازیس

غذا نمی تواند پسوریازیس را درمان یا حتی درمان کند، اما بهتر غذا خوردن ممکن است علائم شما را کاهش دهد. این پنج تغییر در سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم پسوریازیس و کاهش شعله ور شدن کمک کند:

لاغر شدن

اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن ممکن است از شدت بیماری بکاهد. کاهش وزن همچنین ممکن است درمان ها را موثرتر کند. نحوه تعامل وزن با پسوریازیس مشخص نیست، بنابراین حتی اگر علائم شما بدون تغییر باقی بماند، کاهش وزن استفاده از گن لاغری همچنان برای سلامتی شما مفید است.

رژیم غذایی سالم برای قلب داشته باشید

مصرف چربی های اشباع شده را کاهش دهید. این موارد در محصولات حیوانی مانند گوشت و لبنیات یافت می شوند. مصرف پروتئین های لاغر حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ مانند ماهی آزاد ، ساردین و میگو را افزایش دهید. منابع گیاهی امگا ۳ شامل گردو، دانه های کتان و دانه های سویا است.

رژیم غذایی بدون التهاب

پسوریازیس باعث التهاب می شود. برخی از غذاها نیز باعث التهاب می شوند. اجتناب از این غذاها ممکن است علائم را بهبود بخشد. این غذاها عبارتند از:

• گوشت قرمز
• شکر تصفیه شده
• غذاهای فراوری شده
• محصولات لبنی

مصرف ویتامین ها

بعضی از پزشکان یک رژیم غذایی غنی از ویتامین را به ویتامین های شکل قرص ترجیح می دهند. با این حال ممکن است حتی سالم ترین غذاخوردن به دریافت مواد مغذی کافی کمک کند. از پزشک خود بپرسید که آیا باید ویتامین هایی را به عنوان مکمل رژیم خود مصرف کنید.

زندگی با پسوریازیس

زندگی با پسوریازیس می تواند چالش برانگیز باشد، اما با یک روش صحیح، می توانید شعله های آتش را کاهش داده و زندگی سالم و پر از آگاهی را داشته باشید. این سه حوزه به شما کمک می کند تا کوتاه مدت و بلند مدت کنار بیایید:

رژیم غذایی

کاهش وزن و حفظ رژیم غذایی سالم می تواند کمک زیادی به کاهش و کاهش علائم پسوریازیس کند. این شامل خوردن یک رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ ، غلات کامل و گیاهان است. همچنین باید غذاهایی را که ممکن است التهاب شما را افزایش دهند محدود کنید. این غذاها شامل قندهای تصفیه شده ، لبنیات و غذاهای فرآوری شده هستند.

شواهد حکایتی وجود دارد که نشان می دهد خوردن میوه و سبزیجات شب بو می تواند علائم پسوریازیس را تحریک کند. میوه ها و سبزیجات شب سایه شامل گوجه فرنگی و همچنین سیب زمینی سفید ، بادمجان و غذاهای مشتق شده از فلفل مانند فلفل قرمز و فلفل قرمز (اما نه فلفل سیاه ، که از یک گیاه دیگر می آید).

استرس

استرس محرک خوبی برای پسوریازیس است. یادگیری مدیریت و کنار آمدن با استرس ممکن است به شما در کاهش شعله ور شدن و کاهش علائم کمک کند. موارد زیر را برای کاهش استرس خود امتحان کنید:

• مراقبه
• نفس کشیدن
• یوگا

سلامت عاطفی

افراد مبتلا به این بیماری بیشتر دچار افسردگی و مشکلات عزت نفس می شوند. ممکن است هنگام بروز لکه های جدید اعتماد به نفس کمتری داشته باشید. صحبت با اعضای خانواده در مورد چگونگی تأثیر ممکن است دشوار باشد. چرخه ثابت وضعیت ممکن است ناامید کننده نیز باشد.

همه این مسائل احساسی معتبر هستند. مهم است که منابعی برای مدیریت آنها پیدا کنید. این ممکن است شامل صحبت با یک متخصص بهداشت روان یا پیوستن به گروهی برای مبتلایان به پسوریازیس باشد.

از این که تا پایان این مقاله همراه مجله سلامتی سایت هامون مدیکال بودید از شما سپاسگزاریم.